در واقع انسداد شریانی بیماری از یک بیماری مشخص به نام تصلب شرایین، که به دلیل وجود ماده ای مومی شکل در درون رگها است، سرچشمه می گیرد. این ماده را به نام پلاک می شناسند.
زمانی که در درون رگ ها پلاک به مقادیر کافی انباشته شود، عروق مسدود شده و جریان عادی خون آهسته و یا از حرکت باز می ایستد. این جریان خون کند امکان دارد به اختلال “ایسکمی” خاتمه یابد. ایسکمی هنگامی واقع می شود که در سلول های بدن به مقدار لازم اکسیژن وجود نداشته باشد. سرخرگهای محیطی بسته شده در ناحیه پایین بدن، عمدتا موجب درد و احساس ناراحتی، گرفتگی و اسپاسم در پاها می گردد. اقداماتی مانند سیگار کشیدن، دیابت، فشار خون بالا و کلسترول بالا قادرند تولید پلاک ها را توسعه دهند.
عموما بیمارانی که به انسداد شریانی دچار می شوند، احساس درد و ناراحتی را در ناحیه باسن و رانها (با توجه به ناحیه ای که انسداد به وقوع پیوسته است) احساس می کنند. معمولا، مقدار و شدت دردی که بیمار متحمل می شود نشانه ای است از شدت انسدادی که در شریان رخ داده است. در حالت خطرناک بیماری، انگشتان پا تغییر رنگ داشته و امکان دارد به رنگی آبی شکل متمایل شوند. در این شرایط دمای پا پایین است و نبض در آن ضعیف می باشد. حتی در حالت شدیدتر، بافت از بین می رود که به دنبال همین موضوع احتمال قطع عضو دور از تصور نمی باشد.
در پاره ای از اوقات گرفتگی عضلات پا، هنگامی که قدم می زند بیش تر رخ می دهد. این درد غالبا با افزایش فعالیت های بدنی فزونی می یابد. به این گرفتگی عضلات پا اصطلاحا لنگش متناوب گفته می شود. همانطور که درد قفسه سینه حاصل از مشکلات قلبی که با استراحت از بین می رود، در مورد لنگش متناوب نیز صادق است و این گرفتگی با استراحت تقلیل می یابد. همچنین سردی هوا و استفاده بعضی از داروها احتمال درد ساق پا را افزایش می دهند.
این بیماری با گوش فرا دادن پزشک معالج به توضیحات شما و کنترل نبض در شریان پا متوجه انسداد احتمالی شریان شوند.
همچنین در ادامه معالج از آزمایش های زیر ممکن است بهره جوید:
تست آرتیروگرافی که عموما در حالاتی که وضعیت خطرناک و بغرنج است و معالج نیت دارد که از راه پوست عمل جراحی انجام دهد، مورد تجویز قرار می گیرد.این تست امکان تحلیل خطرناک یا معمول بودن انسداد شریان را فراهم می آورد.
آزمایش سونوگرافی که توسط امواج صوتی ،تصویری از نحوه عبور جریان خون در شریان ها ارائه می دهد.
در صورتی که انسداد شدید نباشد می توان آن را با ترک سیگار، ورزش روزانه و منظم و همچنین کاهش وزن کنترل کرد.
جهت درمان انسداد شریانی، آنژیوپلاستی بوسیله بالون و یا استنت محیطی برای عروقی که شدیدا مسدود شده اند تجویز می گردند که به کار بردن این روش ها مستم وجود درد یا علائم به خصوص دیگر می باشد.
همچنین شیوه درمان دیگری به نام جراحی بای پس عروق محیطی وجود دارد که این شیوه جریان خون را درناحیه اطراف عروق تنگ برقرار کرده و سبب درمان انسدادهای شریانی می شود. در واقع در جراحی انسدادهای شریانی، ناحیه انسداد از ناحیه عبور جریان خون خارج شده و به نوعی این ناحیه دور زده می شود. جراح با ایجاد برشی در قسمتی از پا یا دست و یا حتی زیر شکم و یا ابزاری مصنوعی و یا با بهره گیری از پیوند رگ(استفاده از رگ های خود بیمار)دو نقطه پایین و بالای ناحیه انسداد را به هم متصل کرده و ناحیه انسداد از ناحیه عبور جریان کنار زده می شود.
دکتر علی ستایش فارغ التحصیل رشته جراحی در سال 79 از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی هستند که به مدت 5 سال در رشته لاپاراسکوپی جراحی عمومی فعالیت داشته و همچنین ایشان در سال 84 شروع به تحصیل فلوشیپ رشته جراحی عروق در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نموده و پس از دو سال در سال 86 موفق به اخذ مدرک فلوشیپ جراحی عروق شدند.دکتر علی ستایش بعد از پایان تحصیلات فلوشیپ جراحی عروق به عنوان پزشک مشاور در زمینه جراحی عروق در بیمارستان قلب شهید رجایی تهران فعالیت خود را شروع نموده و همزمان در بیمارستان های بهمن و آراد در دو رشته جراحی عمومی و جراحی عروق فعالیت دارند. دکتر ستایش از اولین های طب اورژانس بودند که بعد از گذارندن یک دوره تکمیلی در امریکا به همراه ده نفر از همکاران خود طب اورژانس را در دانشگاه علوم پزشکی ایران پایه گذاری نمودند.
پیش از آنکه به مباحث درمان و جراحی واریس پا بپردازیم بهتر است با توضیحی مختصر با واریس آشنا شویم.
سیاهرگ‌های واریسی بیماری شایع در بین افراد جامعه می باشد، از هر ۱۰ نفر فرد بزرگسال، حدود ۳ نفر ممکن است دچار واریس پا شوند.
معمولا شخص مبتلا بیماری های زمینه ای ندارد و بدون هیچ دلیل روشنی دچار واریس میشود. این عارضه شایع عوارض جانبی دردناکی دارد و باعث اختلال در انجام کارهای روزمره می شود.
حتی اگر این سیاهرگ ها دیده نشوند ممکن است به مرور زمان بدترشده و باعث به وجود آمدن نارسایی مزمن وریدی یا CVI شود. خوشبختانه روش های موثری برای درمان و معالجه وجود دارد که در ادامه به آنها می پردازیم.
بیمار باید سعی کند تا در مرحله ی اول مدت زمان طولانی روی پاهایش نایستد.
انجام تمرینات ورزشی و استراحت دادن به پا میتواند در طول پروسه درمان موثر باشد.
در صورت داشتن اضافه وزن و چاقی، کاهش وزن می تواند موثر باشد.
جوراب های مخصوص واریس باعث اصلاح گردش خون می شود و همین امر سبب بهبود سیاهرگ های واریسی می شود.
البته برای کسانی که دچار مشکلاتی مانند (بیماری های عروق محیطی) هستند این جوراب ها توصیه نمی شود. پس باید در ابتدا یک مشاور عروقی شما را ارزیابی کند و در صورت نیاز از جوراب های مخصوص واریس استفاده کنید.
در بسیاری از بیماران این روش به صورت بلند مدت استفاده می شود زیرا آنها تمایل و یا امکان انجام عمل جراحی واریس پا را ندارند و یا ممکن است دچار مشکل در سیاهرگ های عمقی و سطحی خود باشند.
در واقع می شود بسیاری از سیاهرگ های واریسی را با بیهوشی موضعی درمان کرد، به طوری که بیمار بعد از گذشت نیم ساعت تا یک ساعت بعد از عمل جراجی از کلینیک مرخص می شود.
فرایند عمل جراحی واریس پا برای درمان سیاهرگ های واریسی را یک روز در نظر بگیرید. ولی در صورتی که بیمار هر دو پایش را عمل کند به صورت همزمان باید یک شب در بیمارستان بستری شود.
در عمل جراحی سیاهرگ های واریسی شما را بیهوش می‌کنند و در طول زمان هیچ دردی احساس نخواهید کرد.
برای دستیابی به سیاهرگ واریسی شکافی در کشاله ران و پشت زانو ایجاد می شود، پس از آن سیاهرگ واریسی را در قسمت بالایی پا می بندند تا جریان خون نتواند از آن عبور کند.
در ادامه جراح با ایجاد شکاف پشت زانو یک سیم نازک وارد سیاهرگ واریسی می‌کند.
عروق کاروتیدی دو رگ بسیار بزرگ می باشند ، که خونی را که در آن اکسیژن وجود دارد را به بخش بزرگی از قسمت قدامی مغز می رسانند. در این قسمت ، کارکردهایی مثل تأمل و فکر کردن ، صحبت کردن و کنترل سیگنال‌های حسی و حرکتی انجام میشود. نبض عروق کاروتیدی در دو طرف گردن و قسمت زیر فک به خوبی حس می شود.
در بسیاری از موارد سبب تنگی عروق کاروتیدی تصلب شرایین می باشد. جمع شدن رسوبات چربی در دیواره‌ی رگ باعث به وجود آمدن پلاک میشود که به جداره‌ی رگ چسبیده اند و با بزرگ شدن آهسته آن تنگ شدن عروق و کاهش میزان جریان خون به مغز و حتی بسته شدن کامل آن اتفاق می افتد.
یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از انسداد عروق کاروتیدی، ترک سیگار خطر بروز تنگی عروق کاروتیدی و عروق قلبی را کاهش می‌دهد.
غذاهایی با چربی و کلسترول کم استفاده کنید.از سبزیجات، گوشت سفید (از خوردن گوشت قرمز دوری کنید)، میوه و غلات شامل فیبر بیشتراستفاده کنید. از خوردن غذاهای فرآوری شده و غذاهای چرب و ترانس دوری کنید.
بالا بودن میزان قند خون میتواند باعث التهاب و صدمه رساندن به جداره‌ی عروق کاروتیدی شود. با ورزش کردن و خوردن غذاهای کم قند ، تلاش کنید تا میزان قند خون خود را تحت مراقبت داشته باشید. افرادی که دچار دیابت می باشند احتمالا به دارو یا درمان‌های دیگر احتیاج خواهند داشت.
عدم تحرک و ورزش نکردن ممکن است باعث افزایش وزن و افزایش فشار و سطح کلسترول خون شود. ورزش کردن موجب بهره مندی از وزنی نرمال می باشد و خطر مبتلا شدن به بیماریهای عروقی و تنگی عروق کاروتیدی را کم می کند .
افزایش فشار خون سبب التهاب، فرسایش و آسیب دیدن جداره ی رگها در بدن میشود و احتمال مبتلاشدن به تنگی عروق کاروتیدی را افزایش می‌دهد. فشار خون در اکثر افراد باید کمتر از ۱۴۰/۹۰ باشد.
در اوان شکل گیری سرطان روده بزرگ در صورتیکه سرطان، به پولیپ‌های واقع در منطقه ای مشخص محدود و در دوره اولیه شکل گیری باشد، جراح قادر است ناحیه سرطانی را به طور کامل با استفاده از کولونوسکوپی نابود سازد. پولیپ‌های بزرگ‌تر با استفاده از برش اندوسکوپیک در لایه مخاطی (برش موال) خارج می شود. اگر نتیجه این اقدام منجر به نابودی کامل ناحیه سرطانی باشد ، شیوه درمان دیگری نیاز نخواهد بود.
به منظور ریشه کن کردن دسته پیشرفته تر از پولیپ‌هایی که با کولونوسکوپی برداشته نمی شوند ، از عمل جراحی لاپاروسکوپی سرطان روده می توان استفاده نمود.
در جراحی سرطان روده بزرگ و کوچک چند برش کوچک روی جداره شکم ایجاد می شود و با استفاده از همین برش ها تجهیزات پیشرفته مجهز به دوربین برای بررسی روده بزرگ وارد بدن می شود که با صفحه نمایشگر قابل رویت و ردگیری است. در این جراحی نمونه‌برداری از غدد لنفاوی قرار گرفته در ناحیه متاثر ازسرطان امکان پذیر می باشد.
در صورتیکه سرطان درون یا به صورت فراگیر در سراسر این اندام رشد کرده باشد ، عمل کولکتومی به منظور برداشتن قسمت متاثر از سرطان و بافت های طبیعی در دو سمت نواحی سرطانی در دستور کار قرار می گرد. همچنین غده‌های لنفاوی نواحی مجاور نیز توسط جراحی روده بزرگ برداشته می‌شوند و سرطانی شدن آن ها به صورت موشکافانه مورد بررسی قرار می گیرد. در اکثریت مواقع امکان اتصال قسمت ها و بافت های سالم روده بزرگ یا راست روده در جراحی امکان پذیر می باشد.
در صورتی که این اقدام در جراحی ممکن نباشد (به عنوان مثال سرطان مجرای خروجی راست روده را نیز مستعد سرطان کرده باشد) به کار بردن کولوستومی موقت یا دائمی در جراحی محتمل خواهد شد که بدین منظور حفره ای در جداره شکم از قسمت باقی مانده ایجاد گشته تا مواد زائد از این حفره خارج شود و به کیسه‌ای خاص و متصل به این حفره ساکشن شود.
در صورت استفاده موقت ازکولوستومی ، هدف بهبودی راست روده یا روده بزرگ پس از عمل جراحی می باشد؛ اما در برخی موارد دائمی بودن استفاده از کولوستومی محتمل می باشد.
در صورت پیشرفته بودن و غیر قابل کنترل بودن سرطان و یا شرایط نامطلوب جسمی ، به بیمار توصیه اکید میشود تا به منظور رفع انسداد روده بزرگ و عوارض ایجاد شده دیگر، جهت تسکین و تخقیف علائم نسبت به عمل جراحی روده اقدام شود. هدف از این جراحی بهبودی سرطان نمی باشد بلکه نشانه‌ها و علائمی مانند درد و خونریزی را التیام می‌بخشد
در صورتیکه انجام جراحی امکان پذیر باشد ، بهترین شیوه درمانی انتخاب شده است. جراحی روده کوچک با کم ترین تهاجم برای ریشه کن کردن تومور و بافت‌های متاثر نواحی جانبی انجام میشود. با در نظر گرفتن اندازه و محل قرارگیری تومور دو قسمت از روده کوچک پس از برداشتن غده به هم متصل میشود و یا با کنار گذاشتن قسمتی از روده متاثر از جراحی از مسیر پروسه گوارش اصطلاحا بای‌پس صورت می گیرد. پس از انجام جراحی توسط هر یک از دو روش ، روده به کارکرد معمول و طبیعی خود دست خواهد یافت.
استعمال دخانیات، مصرف نوشیدنی های الکلی و نوشیدن بیش از حد قهوه از جمله علل تاثیرگذار بروز سرطان لوزالمعده یا پانکراس است. البته می توان گفت نوع تغذیه تاثیری در پیشگیری از بیماری، ایجاد یا پیشرفت بیش تر سرطان پانکراس ندارد. سرطان لوزالمعده در دنیا رو به گسترش و فزونی است و عمدتا رده سنی میان سالی تا پیری را درگیر می‌کند. معمولا این بیماری در میان مردان بیش تر از ن شایع می باشد و البته این تفاوت چشم گیر نمی باشد.
وجود علائمی نظیر نفخ شدید سر معده،دیابت و یا احساس سوء هاضمه باید افراد را نسبت به وجود این بیماری حساس کند.
لوزالمعده بافت غده‌ای شکل می باشد که کم کاری آن موجب بروز بیماری دیابت می‌گردد و انسولین ترشح کرده و ممکن است اسیدهای هضمی را ملتهب کند.
مجرای ترشح لوزالمعده با مجرای کیسه صفرا مشترک است و زمانیکه سنگی در کیسه صفرا ایجاد شود قادر است موجب انسداد این مجرای مشترک گردد.
لوزالمعده یا پانکراس از سه بخش سر، میانه و دم (انتهایی) متشکل می شود که عمدتا سر پانکراس دچار سرطان میشود. سرطان پانکراس در مراحل اولیه شکل گیری علامت و نشانی از خود نشان نمی‌دهد یا اگر هم علامتی داشته باشد بسیار ضعیف و خفیف می باشد. به همین علت عمده بیماران پی به وجود این بیماری نمی برند و البته گاهی برخی از افراد با دردهای سرمعده مواجه می شوند.
گاهی اوقات سرطان لوزالمعده موجب انسداد مجرای صفراوی می شود که در این صورت رنگ پوست بیمار به زردی متمایل می‌گردد و موجب یرقان انسدادی میشود که در این مرحله سرطان از دسته پیشرفته به حساب می آید.
درمان اصلی این بیماری در صورت تشخیص به موقع و قبل از گسترش ناحیه سرطانی که باعث درگیری اندام های اطراف لوزالمعده ، بافت پشت لوزالمعده ، بافت کبد و طحال رسوخ کند و موجب سرطانی شدن آن ها شود ، عمل جراحی سرطان لوزالمعده می باشد.
قبل از گسترش و پیشرفته شدن بیماری، بیمار تحت معاینه دقیق قرار گرفته و در صورت انجام آزمایشات مربوطه پزشک متوجه وجود تومور و بیماری می گردد که با انجام جراحی و نمونه برداری نتیجه حاصله بسیار مسرت بخش خواهد بود.
سرطان معده یکی از شایع ترین سرطان ها در جهان است که علت مشخصی برای آن پیدا نشده است و متاسفانه در مراحل اولیه قابل تشخیص نبوده و علائم چندانی ندارد. اکثر افراد زمانی از بیماری خود اطلاع می‌یابند که بیماری آنها پیشرفت کرده است. خوشبختانه در صورت تشخیص زودهنگام، سرطان معده درمان میشود. درمان اصلی سرطان معده در مراحل اولیه جراحی است و در صورت نیاز رادیوتراپی و شیمی درمانی به صورت تکمیلی انجام می شود.
طی دو سه ساله اخیر، بارها مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی تهران اعلام کرده سرطان معده عامل اصلی علت مرگ و میر بیماران مبتلا به سرطان در کشور است.
افراد میانسال و مسنی که دچار علائم گوارشی بویژه احساس نفخ، پری معده، ترش کردن، آروغ زدن، تهوع و استفراغ می‌شوند در اولین فرصت به متخصص گوارش مراجعه کنند تا تحت آندوسکوپی از حیث تائید سلامت و خوش خیم بودن زخم‌های احتمالی معده قرار بگیرند.
این توصیه از آن رو حائز اهمیت است که سرطان معده علائم اختصاصی مشخصی ندارد و معمولا مبتلایان با نشانه‌هایی مثل پری و نفخ بالای شکم، سوزش سردل و ترش کردن در مراحل اولیه بیماری مراجعه می‌کنند. البته در مراحل پیشرفته‌تر بیماری، عوارضی چون گیر کردن غذا در قسمت فوقانی معده و انتهای مری و تورم شکم نیز بروز می‌کند.
در مواردی که سرطان به بقیه ارگان‌های بدن متاستاز داده باشد نیز با عوارضی چون درد ناحیه فوقانی شکم و راست شکم، زردی، خارش بدن، درد استخوان (در صورت درگیری استخوانها)، درگیری مغز یا مشکلات کلیوی همراه است.
برخی از علائم سرطان معده عبارتند از :
سو هاضمه یا سوزش معده
یبوست و یا اسهال
احساس گیر کردن غذا در گلو در هنگام غذا خوردن
آروغ زدن بعد از هر وعده‌ی غذایی
احساس درد یا ناراحتی در شکم
بی‌اشتها بودن
حالت تهوع و استفراغ، خصوصاً بالا آوردن غذاهای سفت فوراً بعد از خوردن آنها
برخی از علائم سرطان پیشرفته‌ی معده
دفع مدفوع خونی ویا بالا آوردن خون
احساس ضعف و سستی
کاهش وزن بدون داشتن هیچ علتی
پورت گذاری در کشورهای پیشرفته جهان برای شیمی درمانی بیماران از تخریب رگ‌های محیطی و ایجاد مشکلاتی بیشتر برای بیماران جلوگیری می کند. تزریق مکرر در افرادی که نیاز به شیمی درمانی دارند، باعث سوراخ کردن رگ های مختلف آنها و همچنین سوزش، درد و سرخی پوست بدن می شود که علاوه بر این موارد باعث از دست دادن رگ های محیطی و مشکلات جدیدی برای این بیماران می شود. یک لوله ی فی یا پلاستیکی زیر پوست فرد بیمار کاشته شده و از راه یک لوله به رگ مرکزی بدن وصل و تزریقات وریدی مثل شیمی درمانی به راحتی به وسیله آن انجام می گیرد.
اگر کاتتر پورت در محل قفسه سینه قرار بگیرد بهتر است زیرا در حالت به عروق ژوگلولار و ساب کلاوین نزدیک خواهند بود. نوک کاتتر دقیقا در نقطه ورود ورید و ناکاو فوقانی به قلب قرار خواهد گرفت.
با استفاده از پورت می توان به راحتی به ورید های مرکزی دسترسی پیدا کرد. این پورت ها در زیر پوست قابل مشاهده و لمس نیستند و قطر آنها بیشتر از ورید های اطراف می باشد. برای پورت گذاری از ورید های ناحیه ی ترقوه و قلب بیشتر استفاده می شود.
جراحی پورت گذاری سرپایی می باشد که بعد از چند ساعت بیمار می تواند به منزل برگردد و در شرایطی استریل در اتاق عمل و با بی حسی موضعی زیر پوست کار گذاشته می شود و با استفاده از نخ قابل جذب از طریق شیوه پلاستیک بازسازی می شود.
اگر فرد بیمار به درستی از پورت مراقبت کند تا انتهای دوره شیمی درمانی و تا ماه ها در صورت وم قابل استفاده می باشد.
هنگامی که غده تیروئید مبتلا به سرطان تیروئید شده باشد متخصصان جراحی آن را از طریق عمل جراحی تیروئید خارج خواهند کرد. البته در مواردی که حتی احتمال سرطان هم زیاد باشد، تیروئید باید برداشته شود. زمانی که اندازه غده تیروئید بسیار بزرگ شود، طوری که باعث فشار روی راه تنفس یا بلعیدن شود که در این حالت نیز جراحی تیروئید باید انجام شود، حتی اگر غده دچار سرطان نباشد.
در صورت بدخیم بودن غده عمل جراحی تیروئید باید بسرعت انجام شود. خوشبختانه بیمار اگر به موقع عمل شود، احتمال درمان قطعی و ریشه کن شدن سرطان تیروئید وجود دارد. در صورت پشت سر انداختن درمان امکان برداشتن کامل غده سرطانی به صفر می رسد و همچنین موجب پخش شدن سلول های سرطانی در غدد لنفاوی و دیگر اعضای بدن مانند کبد ، ریه و استخوان می شود.
در پرکاری تیروئید زمانیکه مصرف دارو نتیجه موثر را ندهد ، کار به عمل جراحی تیروئید کشیده شده و جراحی می تواند بیماری را ریشه‌کن کرده و نیاز مصرف مداوم دارو را برطرف کند.
کم کاری تیروئید ( هایپوتیروئیدی )
پرکاری تیروئید ( هایپرتیروئیدی )
بزرگی غده ی تیروئید ( گواتر )
توده های تیروئید
سرطان تیروئید
التهاب تیروئید ( تیروئیدیت )
درمان و جراحی زخم پای دیابتی را متخصصان جراحی عروق انجام می دهند. در واقع برخی مواقع بهترین راه درمانی ممکن است جراحی باشد. در برخی موارد، زخم پای دیابتی بدتر می شود و به شدت عفونت می کنند و التیام پیدا نمی کنند.
در واقع عفونت پا گسترش پیدا کرده و به مفاصل و استخوان‌های مجاور سرایت خواهد کرد. در این صورت درمان زخم پای دیابتی حتی با مصرف یک دوره طولانی از آنتی بیوتیک‌ها نیز دشوار خواهد بود. معمولاَ بافت ناحیه پا نمی‌تواند زنده بماند و تنها راه حل این است که با جراحی زخم پای دیابتی قسمت عفونی شده را برداشت (قطع کردن اندام مربوطه).
ابتلا به دیابت با مزه (DM) سبب بروز عوارض گوناگون می شود بالا بودن مقدار قند در خون به مدت طولانی سبب بروز عوارضی در اعصاب، کلیه ها، چشم و رگ های خونی می گردد.
دیابت سبب کاهش توانایی بدن در مقابله با عفونت ها می شود. اگر دیابت به خوبی کنترل نشود تخریب ارگانها واختلال در سیستم ایمنی افزایش می یابد. از جمله عوارض جدی دیابت مشکلات پای دیابتی است. مشکلات شایع مرتبط با پا در افراد مبتلا به دیابت خیلی سریع به مشکلات حاد و جدی تبدیل می شوند.
تخریب سیستم عصبی درفرد مبتلا به دیابت ممکن است سبب بی حسی در پاها گردد. این تخریب می تواند ترشح طبیعی عرق و چربی که سبب لطافت ونرمی پوست می شوند را مختل کند. این عوامل دست دردست یکدیگر می توانند منجر به ایجاد فشار غیر طبیعی بروی پوست، استخوانها و مفاصل پا به هنگام راه رفتن گردند و این موضوع میتواند سبب ایجاد ترک و حتی زخم بروی پوست شود.
تخریب عروق خونی و اختلال در فعالیت سیستم ایمنی به علت دیابت موجب بروز اختلال در بهبود زخم ها می گردد. ایجاد عفونت باکتریایی در پوست ، بافت پیوندی، ماهیچه ها و استخوانها به دلیل اختلالات ذکر شده، تقویت میشود. این عفونت ها می تواند به گانگرن بیانجامند. به دلیل کاهش جریان خون، آنتی بیوتیک ها نمی توانند به راحتی به محل عفونت برسند. غالباً تنها درمان پای گانگرن شده، قطع آن عضو است . چنانچه عفونت وارد جریان خون شود، می تواند زندگی فرد را تهدید کند.
اگر چه امروزه در روشهای درمان پای دیابتی پیشرفتهای زیادی شده است، اما پیشگیری یعنی کنترل صحیح قند خون میتواند بهترین راه جلوگیری از عوارض دیابت باشد.
افراد مبتلا به دیابت باید درمورد چگونگی معاینات پا و چگونگی تشخیص علایم اولیه ی مشکلات پای دیابتی آموزش داده شوند.
بیماران باید در مورد مدیریت مراقبت های پا در خانه و نحوه ی تشخیص و زمان مراجعه به پزشک آموزش ببینند . همچنین باید از موارد اورژانس مراجعه به پزشک درمورد مشکلات حاد پا آگاهی یابند.
چندین فاکتور مختلف می تواند سبب افزایش خطر ابتلا به مشکلات پای دیابتی و بروز عفونت درپاها شود:
اغلب گردن دردهائی که در اثر فعالیت ایجاد می شوند ، بعلت حرکات تکراری و طولانی مدت عضلات گردن ، تاندون ها ، لیگامان ها ، استخوان یا مفاصل هستند. کشیدگی بیش از حد عضلات ، آسیب لیگامان ها ، اسپاسم عضلات یا التهاب مفاصل گردن نیز از جمله علل این مشکلات بشمار میروند.
خمیده کردن سر رو به جلو و انجام کار های طولانی مثل مطالعه ، کار ، تماشای تلویزیون ، مکالمه ی تلفنی و…بدون دقت و در وضعیت های بد بدن هم ازعلت های شایع گردن درد می باشد.
استفاده از بالش های خیلی بزرگ و بلند ، یاخیلی کوتاه ، خوابیدن روی شکم در حالی که گردن کاملا چرخیده یا پائین افتاده است ، گذاشتن سر بر روی دست ها یا آرنج ( اصطلاحا وضعیت متفکرانه ) برای مدت زیاد ، کار طولانی مدت در حالت ایستاده مثلا نقاشی سقف ، یا ورزش های سنگین دست ها یا شانه ها و سایر کارهائی که درسطحی بالاتر از بدن هستند و تمرکز بیش از حد نیز باعث گردن درد می شوند.
فشار بیش از حد می تواند یک یا چند گروه از عضلاتی را که سر ، گردن و شانه ها را به هم مرتبط کرده اند درگیر کند و بصورت سفتی و دردناکی آنها تظاهر کند.
دردهای ریشه ای یا انتشاری معمولا در ناحیه دست احساس می شوند یعنی می توانند در شانه، بازو، ساعد و کف دست باشند.
این نوع درد در بالای دست به صورت احساس برق گرفتگی و کوفتگی است و هرچه بیشتر به نوک انگشتان نزدیک تر می شویم، از میزان آن کاسته و علایم بی حسی آشکار می شود یعنی وقتی بین انگشت سبابه و شست بیمار کاغذی قرار می دهیم، به راحتی می توانیم کاغذ را از بین انگشتانش خارج کنیم.
پزشک از روی انگشت بی حس شده می تواند پی ببرد که آسیب به کدام ریشه عصبی وارد شده است. مثلا بی حسی انگشت وسط به معنای صدمه روی ریشه هفتم و بی حسی انگشت کوچک، نشانه صدمه به ریشه هشتم گردن است.
سندرم دنده گردنی به علت رشد مادرزادی بیش از حد استخوانی در زایده عرضی مهره گردنی ۷ می باشد . این وضعیت در اغلب موارد بویژه در جوانان موجب بروز علائم بالینی نمی شود اما در سنین بالاتر که بتدریج شانه ها افتاده تر می شوند ممکن است موجب علائم بالینی شود .
دنده گردنی در بسیاری از موارد بی علامت می باشد .
اما در موارد علامتدار علایم به صورت زیر دیده می شوند :
*علائم عصبی : شامل علائم حسی و حرکتی می باشند . علائم حسی شامل درد و احساس کرختی و گزگز در ساعد و دست می باشد که در سمت داخلی ساعد مشخص تر بوده اغلب با تغییر دادن وضعیت بازو به طور موقت برطرف می شود .
علائم حرکتی نیز به صورت ضعف پیشرونده دست به همراه اشکال در انجام حرکات ظریف می باشد . علاوه بر این ممکن است عضلات دست دچار آتروفی (تحلیل ) شوند .
*علائم عروقی : بصورت سیاه شدن نوک انگشتان دست تا سیاه شدن ساعد می باشد . نبض شریان مچ دست ممکن است ضعیف بوده یا آنکه وجود نداشته باشد .
۱ ) در موارد خفیف و متوسط :
تجویز ورزش های مناسب برای تقویت عضلات ناحیه گردن و شانه
داروهای برطرف کننده درد و بی حسی و گزگزتوسط متخصص طب فیزیکی
فیزیوتراپی جهت کاهش درد و بهبود علایم بیماری
۲ ) در مواردی که بیمار به درمان های فوق جواب ندهد و یا علایم از ابتدا بسیار شدید و ناتوان کننده باشد می توان جراحی برای برداشتن زایده استخوانی را در نظر گرفت
گروهی از دانشمندان انگلیسی در بررسی های خود نشان داده اند که مصرف برخی از داروهای ضد دیابت می تواند خطر انسدادهای قلبی عروقی را افزایش دهد.
به گزارش پایگاه خبر رسانی مهر، دانشمندان انگلیسی که نتایج بررسی های خود را در مجله “درمان دیابت” منتشر کرده اند، اظهار داشته اند که دو داروی “آوادیا” و “آکتوس” که سال گذشته برای بیماران دیابتی مبتلا به اضافه وزن تجویز می شد، پس از ۲۶ ماه مصرف در یک پنجاهم بیماران باعث بروز انسدادهای قلبی عروقی شده است. به نوشته رومه گاردین، به تازگی یک آژانس دولتی آمریکایی امنیت این دو دارو را تضمین کرده و کمیسیونی کارشناسی به منظور ادامه فروش داروی “آواندیا” تشکیل داده است. بنابراین گزارش، آواندیا را یک شرکت انگلیسی و “آکتوس” را یک شرکت دارویی ژاپنی تولید کرده است.
سرپرست دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه ۹۴ درصد انسدادهای عروقی و شریانهای چشم که میتواند باعث کاهش دید و یا نابینایی در بیمار شود ناشی از فشار خون است، اظهارکرد: دیابت، بیماریهای خونی و بیماریهای بافت ایمنی از دیگر عواملی هستند که باعث انسدادهای عروقی و شریانی چشم می‌شوند.
به گزارش خبرنگار «سلامت» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر محمدرضا منصوری در همایش فشار خون که صبح امروز در سالن آمفی تئاتر دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد، با بیان اینکه آمار فشار خون و دیابت نه تنها در ایران بلکه در تمام دنیا در حال افزایش است، عنوان کرد: زندگی بی‌تحرک و نوع غذاهایی که مردم مصرف می‌کنند در راس عوامل ابتلا به این دو بیماری خطرناک است.
وی ادامه داد: آمار دیابت در ایران بالاست و در استان یزد به ۱۴ درصد می‌رسد این در حالی است که آمار مبتلایان به دو بیماری دیابت و فشارخون در کشور حدود هفت درصد است.
این متخصص چشم با بیان اینکه فشار خون بر روی تمام ارگان‌های بدن از جمله چشم اثر می‌گذارد، گفت: شبکیه که حیاتش از طریق یک بافت عروقی تامین میشود از ابتلا به فشار خون بیشترین آسیب را می‌بیند.
وی با بیان اینکه تنگی عروق چشمی اولین عارضه‌ای است که در فشار خون نوع اول به وجود می‌آید، اظهارکرد: در مراحل پیشرفته‌تر خونریزی‌های نقطه‌ای، کاهش دید و نابینایی به سراغ فردی که مبتلا به فشار خون است خواهد آمد.
منصوری افزود: بسیاری از اوقات انسداد عروقی در هنگام شب اتفاق می‌افتد که علت آن کاهش فشار خون در ساعات پایانی روز است.
سرپرست دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه پس از بروز انسدادهای عروقی دیگر نمی‌توان کار خاصی برای بیمار انجام داد، عنوان کرد: در این گونه موارد وظیفه پزشک پایش وضعیت بیمار است تا بتواند علت بروز انسداد چشمی را یافته و درمان کند.
منصوری ضمن تاکید بر اینکه همواره پیشگیری بر درمان مقدم است، اظهارکرد: مسلما یکی از راهکارهای مهم پیشگیری از بروز انسدادهای عروقی چشم کنترل فشار خون است. البته لازم است در این خصوص فرهنگ‌سازی صورت پذیرد که امر دیر بازدهی است اما با استمرار آموزش و اطلاع رسانی میسر میشود.
توانمندی متخصصان مشهدی در تشخیص مشکلات عروق مغزی به روش آنژیوگرافی
متخصصان دانشگاه علوم پزشکی مشهد موفق به تشخیص مشکلات و انسدادهای عروق مغزی به روش آنژیوگرافی شدند.
استادیار گروه نورولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه استفاده از روش آنژیوگرافی به صورت گروهی و مشارکت با گروه مغز و اعصاب و آنژیوگرافی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام می شود اظهار داشت: در این روش با استفاده از آنژیوگرافی می توان عروق مسدود شده را شناسایی و درمان کرد.
دکتر پیام ساسان نژاد با اشاره به اینکه برای شناسایی و تشخیص آسیبهای مغزی از روشهای سی تی آنژیوگرافی، ام ار آنژیوگرافی و سونو آنژیوگرافی نیز استفاده می شود، خاطر نشان کرد: روش آنژیوگرافی عروق مغزی با توجه به شرایط بیمار و میزان تنگی های عروقی مورد استفاده قرار می گیرد و این روش اقدامی مطمئن برای تشخیص انسدادهای مغزی به شمار می رود.
وی با اشاره به اینکه دانشگاه علوم پزشکی مشهد پس از تهران دومین مرکز کشور به شمار می رود که از این روش استفاده می کند اظهار داشت: تشخیص مشکلات عروق مغزی به روش آنژیوگرافی در حال حاضر در کشورهای اروپایی و آمریکایی و در خاورمیانه نیز تنها در کشور ترکیه مورد استفاده قرار می گیرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه این اقدام در حال حاضر در بیمارستان امام رضا(ع) مشهد با توجه به دستگاههای آنژیوگرافی پیشرفته موجود در این بیمارستان انجام می شود خاطر نشان کرد : با گسترش این روش علاوه بر تشخیص انسدادهای عروق مغزی به منظور پیشگیری از بروز سکته های مغزی امکان درمان و جلوگیری از ناتوانیهای طولانی مدت جسمانی نیز فراهم می شود.
گفتنی است: مرکز آموزشی پژوهشی و درمانی امام رضا(ع) به عنوان بزرگترین بیمارستان کشور در حال حاضر با دارا بودن دو دستگاه آنژیوگرافی پیشرفته و مطابق با استانداردهای جهانی در دو بخش مجزا روزانه علاوه بر ارائه خدمات به بیماران مجاور به بیماران زائر از دیگر استانهای کشور نیز خدمات ارائه می دهد
غده لنفاوی را گره لنفاوی نیز می گویند. غدد لنفاوی نقش مهمی در توانایی بدن برای مقابله با ویروس ها، باکتری ها و سایر علل بیماری ها دارد.
ورم و بزرگ شدن غدد لنفاوی در قسمت های گردن، زیر بغل، زیر چانه و کشاله ران دیده می شود.
در برخی موارد، گذشت زمان و کمپرس گرم (مثل حوله گرم) باعث بهبودی این ورم می شود. درمان بزرگی و ورم غدد لنفاوی عفونی بستگی به علت آن دارد.
دستگاه لنفاوی بدن شامل مجموعه ای از اندام ها (مثل طحال و غده تیموس)، رگ ها و تعداد زیادی غده یا گره لنفاوی است که در سراسر بدن وجود دارند (تصویر پایین).
غدد لنفاوی بیشتر در ناحیه سر و گردن وجود دارند. غدد لنفاوی که به طور مکرر دچار ورم می شوند، در این قسمت ها و نیز در زیر بغل و کشاله ران قرار دارند.
ورم و بزرگ شدن غدد لنفاوی نشان می دهد در یک محل از بدن، چیزی اشتباه است. وقتی برای اولین بار غدد لنفاوی ورم می کنند، شما متوجه علائم زیر می شوید:
– درد و سوزش غدد لنفاوی
– ورم و بزرگ شدن غدد لنفاوی به اندازه یک نخود یا لوبیا
بیشترین علت ورم غدد لنفاوی، ابتلا به یک بیماری عفونی به خصوص یک عفونت ویروسی مثل سرماخوردگی است
بسته به علت ورم غدد لنفاوی، علائم زیر نیز مشاهده می شوند:
– آبریزش بینی، گلودرد، تب و سایر علائم عفونت دستگاه تنفسی فوقانی
– ورم کلی غدد لنفاوی در سرتاسر بدن که می تواند نشان دهنده ابتلا به یک بیماری عفونی مثل ایدز، مونونوکلئوز و یا یک اختلال خودایمنی مثل لوپوس یا آرتریت روماتوئید باشد.
– ورم دست یا پا نشان می دهد ورم یک غده لنفاوی خیلی دور از سطح پوست که حس نمی شود، باعث انسداد و گرفتگی سیستم لنفاوی بدن شده است.
– رشد سریع، دائمی و شدید غدد لنفاوی می تواند علامت تومور باشد.
– تب
– تعریق شبانه (عرق کردن در خواب شب)
ورم غدد لنفاوی زمانی از بین می رود که بیماری زمینه ای مثل عفونت که باعث بروز آن شده است، درمان شود.
اما اگر این مشکل شما را نگران کرده است و یا اگر ورم غدد لنفاوی شما ویژگی های زیر را دارد، نزد پزشک بروید:
– غدد لنفاوی بدون دلیل مشخصی ورم کنند.
– غدد لنفاوی به مرور بزرگ تر می شوند و یا این ورم دو تا چهار هفته ادامه دارد.
– موقع فشار دادن غدد احساس می کنید سفت هستند و یا حرکت نمی کنند.
– ورم غدد لنفاوی با تب، تعریق در خواب شب یا کاهش وزن بی دلیل همراه است.
– ورم غدد لنفاوی با گلودرد، یا سختی قورت دادن غذا یا دشواری نفس کشیدن همراه است.
اگر بدانید که سیستم دفاعی بدن برای مبارزه با عفونت‌ها از مکانیسمی کمک می‌گیرد که حاصل آن تجمع گلبول‌های سفید خون درغدد لنفاوی بدن است،دیگر از بزرگ و دردناک شدن این غده‌ها که بیشتر در ناحیه گردن، زیر بغل و کشاله ران تجمع دارد، نگران نمی‌شوید. البته غدد لنفاوی در پاسخ به عفونت در ناحیه‌ای دورتر متورم میشود. مثلا عفونت شست پا یا دست ممکن است به ورم غدد لنفاوی زیر بغل و کشاله ران منجر شود.
نکته مهمی که میتواند ترس از غدد لنفاوی متورم شده را کاهش دهد، آن است که ورم این غده‌ها بیشتر در ناحیه گردن اتفاق می‌افتد که میتواند ناشی از سرماخوردگی‌های ویروسی یا باکتریایی، عفونت سینوس‌ها، گوش، پوست، عفونت دندان، بیماریهای انگلی و حتی بیماری‌هایی چون سل باشد.
دکتر عبدی در گفت‌و‌گو با جام‌جم بزرگی غدد لنفاوی زیر فکی و گردنی زیر دو سانتیمتر را در کودکان به‌دلیل ابتلای مکرر به سرماخوردگی و گلو‌دردهای چرکی طبیعی می‌داند و تاکید می‌کند: تورم غدد لنفاوی در کودکان معمولا نگران‌کننده نیست، حتی تورم غدد لنفاوی زیر بغل و کشاله ران نیز در افراد جوان به دلیل بی‌توجهی نسبت به بروز زخم‌های ناشی از فعالیت‌های شغلی در ناحیه دست و پاها زیاد اتفاق می‌افتد. چرا که معمولا تورم غدد لنفاوی معمولا در نواحی اطراف و کمی دورتر از ناحیه آسیب‌دیده بدن رخ می‌دهد. البته این تورم‌ها در صورتی که جراحتی در بدن وجود داشته باشد و با تب و کم خونی نیز همراه نباشد، بی‌خطر تلقی میشود.
جالب است بدانید که بیش از دوسوم غدد لنفاوی به علت‌هایی که تشخیص داده نمی‌شود، متورم میشود. در بقیه موارد نیز بیماریهای عفونی که شایع‌ترین آن بیماریهای ویروسی چون سرماخوردگی، آنژین چرکی گلو، بیماریهای انگلی ناشی از مصرف گوشت‌های نیمه پخته در انواع کباب‌ها و نیز بیماریهای منتقل شده از حیواناتی چون گربه به انسان است. حتی بیماری‌هایی چون سل و سیفلیس نیز میتواند با عوارضی چون ورم غدد لنفاوی گردن و ران همراه باشد.
دکتر عبدی با تاکید بر اینکه ارزیابی اولیه غدد لنفاوی متورم از لحاظ وجود بیماریهای همراه با عفونت در شخص و وجود زخم‌هایی در اطراف غدد در تشخیص علت بروز آن بسیار اهمیت دارد، می‌گوید: داشتن نشانه‌هایی از گلو درد، خستگی، کاهش وزن یا داشتن تماس با حیوانات، تماس‌های جنسی مشکوک و نیز مصرف برخی داروهای ضد تشنج میتواند بزرگی غدد لنفاوی را با علت‌هایی مشخص و قابل درمان توجیه کند.
این متخصص بیماریهای عفونی با اشاره به اینکه غدد لنفاوی دو دسته است و به غدد لنفاوی محیطی چون گردن، زیر بغل و ران پا و غدد مرکزی چون غدد لنفاوی طحال، شکم و قفسه سینه تقسیم میشود، می‌گوید: بررسی غدد لنفاوی مرکزی نیز در صورتی که تورم غدد لنفاوی محیطی بدون علت و نشانه‌های شایع باشد و شخص نیز بیش از ۵۰ سال داشته باشد از طریق سونوگرافی و نمونه‌برداری ضروری است؛ زیرا بزرگ شدن غدد لنفاوی طحال، قفسه سینه یا شکم در برخی موارد میتواند نشانه‌ای از بیماریهای خطرناک و بدخیم باشد.
از آنجاکه تورم غدد لنفاوی معمولا ناشی از یک عفونت است، درمان آن به درمان عامل بیماری مربوط میشود. یعنی با درمان گلو دردهای چرکی، سرماخوردگی و زخم‌هایی که ممکن است در ناحیه دست و پا ایجاد شده باشد، تورم و درد غدد لنفاوی بهبود می‌یابد. فراموش نکنید که عفونت‌های پوست سر، شقیقه، صورت، دندان و عفونت‌های سینوس و گوش باعث تورم غدد لنفاوی میشود که در صورت تشخیص درست محل عفونت از سوی متخصص، درمان آن مشکل نخواهد بود، اما در ساده‌ترین اقدام، گرم کردن محل متورم شده به کاهش درد ناشی از آن کمک می‌کند؛ اما فراموش نکنید غدد لنفاوی که بزرگ، سفت و تورم آن بدون علت است نیاز به پیگیری تخصصی و سریع دارد.
تنگی دریچه آئورت مهم‌ترین بیماری دریچه‌ای قلب در کشورهای توسعه‌یافته است که بیشتر افراد بالای ۶۵ سال را مبتلا می‌سازد تنگى دژنراتیو (دریچه‌هاى شدیداً کلسیفیه) شایع‌ترین علت تعویض دریچهٔ آئورت در بزرگسالان است. بسیاری از بیماران دچار تنگی بی‌علامت آئورت، مبتلا به بیماریهای قلبی‌ـ‌عروقی همزمان نظیر فشار خون بالا، فیبریلاسیون دهلیزی و بیماری شریان کرونر نیز هستند که این موارد را هم باید با دقت ارزیابی و درمان کرد. تنگی دریچه آئورت با عوارض و مرگ و میر بیشتری نسبت به دیگر بیماریهای دریچه‌ای قلب همراه است.
تنگى آئورت در جوانان به احتمال زیاد یک مشکل مادرزادى است (دریچه آئورت دو لتی). بروز تنگی قابل‌توجه آئورت در افراد مبتلا به دریچه آئورت دو لتی مادرزادی زودتر رخ می‌دهد. با وجودی که میزان بقا در بیماران بی‌علامت نرمال است اما پس از ظهور علایم به طور چشمگیری کاهش می‌یابد.
آسیب‌شناسی تنگی آئورت شامل فرآیندهایی شبیه به آترواسکلروز عروقی است بنابراین تمام عوامل خطر بیماری عروقی قلب، جز عوامل خطر بیماری تنگی آئورت محسوب می شوند.
سیر طبیعی تنگی آئورت شامل یک دوره نهفته طولانی است که طی آن تشدید پیشرونده انسداد خروجی بطن چپ منجر به تغییرات هیپرتروفیک در بطن چپ میشود. با کاهش سطح دریچه آئورت به کمتر از نصف اندازه طبیعی آن، اختلاف فشار قابل‌توجهی بین بطن چپ و آئورت صعودی (در اکوکاردیوگرافی یا اندازه‌‌گیری مستقیم حین کاتتریزاسیون قلبی) ایجاد میشود. این تغییر بیانگر افزایش جبرانی فشارهای بطن چپ است که به حفظ فشار سیستمیک مناسب کمک می‌کند. یکی از پیامدهای این وضعیت، بروز هیپرتروفی ( افزایش ضخامت عضله قلبی) بطن چپ و سپس اختلال کارکرد دیاستولی و افزایش مقاومت در برابر پر شدن بطن چپ است. بنابراین، برای پرشدگی کافی بطن چپ در دیاستول و کمک به برقراری حجم ضربه‌ای کافی، باید انقباض دهلیز چپ با قدرت انجام گیرد. افزایش قدرت انقباض کلی میوکارد و تقویت پیش بار با افزایش انقباض دهلیزی سبب حفظ کارکرد سیستولی بطن چپ میشود و در واقع بیمار در وضعیت بی‌علامت باقی می‌ماند.
طی دوران نهفته بدون علامت، هیپرتروفی بطن چپ و تقویت پیش‌بار توسط دهلیز، افزایش پس‌بار ناشی از تنگی آئورت را جبران می‌کند. با تشدید بیماری، فرآیندهای جبرانی کفایت خود را از دست می‌دهند و سبب بروز علایم نارسایی قلب، آنژین یا سنکوپ می‌شوند. با تشدید تنگی آئورت و کاهش سطح دریچه آئورت به یک سانتیمتر مربع یا حتی کمتر، ممکن است تغییرات کارکرد بطن چپ دیگر برای غلبه بر انسداد جریان خروجی و حفظ عملکرد سیستولی (حتی در صورت همراهی با افزایش پیش‌بار) کافی نباشد.
نقص به وجود آمده در کارکرد سیستولی، چه به تنهایی و چه همراه با اختلال کارکرد دیاستولی، ممکن است به بروز بالینی نارسایی قلب منجر شود. همچنین هیپرتروفی پیشرونده بطن چپ بر اثر تنگی آئورت منجر به افزایش نیاز میوکارد به اکسیژن ( و در نتیجه ایسکمی قلبی) میشود؛ همزمان، هیپرتروفی میوکارد ممکن است موجب فشار بر روی شریانهای کرونری داخل عضله قلب شود که مسئول خونرسانی هستند و این میتواند حتی در غیاب بیماری عروق کرونر، سبب بروز آنژین (درد قلبی) شود. به علاوه، با شدت یافتن تنگی آئورت، برون‌ده قلب دیگر با فعالیت کردن افزایش بیشتری پیدا نمی‌کند. در این شرایط، افت مقاومت عروق سیستمیک که به طور طبیعی با انجام فعالیت ایجاد میشود ممکن است موجب افت فشارخون و سنکوپ فعالیتی شود. بروز برخی آریتمی ها می تواند موجب سنکوپ استراحتی شود.
گرفتگی عروق کاروتید بیماری است که در آن یک ماده مومی به نام پلاک در داخل شریان های کاروتید ایجاد می شود. شما دو شریان کاروتید معمولی، یکی در هر طرف گردن دارید. هر کدام از آن ها به شریان های داخلی و خارجی کاروتید تقسیم می شوند.
شریان های کاروتید داخلی، خون غنی از اکسیژن را به مغز شما منتقل می کنند. شریان های کاروتید خارجی خون غنی از اکسیژن را به صورت، پوست سر و گردن می رسانند.
گرفتگی عروق کاروتید بیماری جدی است زیرا می تواند باعث سکته مغزی شود. اگر جریان خون به مغز شما متوقف شود، سکته مغزی رخ می دهد. اگر جریان خون بیش از چند دقیقه قطع شود، سلول های مغز شروع به مردن می کنند و بخش هایی از بدن که در کنترل این سلول ها هستند از کار می افتند. سکته مغزی می تواند باعث آسیب مغزی ماندگار شود. ناتوانی دراز مدت، مانند مشکلات بینایی یا گفتاری یا فلج (عدم توانایی حرکت دادن اندام) یا مرگ از عوارض جانبی سکته مغزی است.
برای اطلاع از علل، عوامل خطر، نشانه ها، تشخیص و روش های درمان گرفتگی عروق کاروتید با ما تا انتهای این مطلب مجله پیام سلامت همراه شوید.
به نظر می رسد گرفتگی عروق کاروتید هنگامی شروع می شود که آسیب به لایه های داخلی شریان های کاروتید رخ دهد. عوامل عمده ای که باعث آسیب می شوند عبارتند از:
سیگار کشیدن
سطح بالایی از چربی های خاص و کلسترول در خون
فشار خون بالا
سطح بالای قند در خون به دلیل مقاومت به انسولین یا دیابت
هنگامی که آسیبی در بدن اتفاق می افتد، بدن شما فرایند بهبود را آغاز می کند. این فرایند ممکن است موجب ایجاد پلاک شود و به شریان ها آسیب برساند. پلاک موجود در یک شریان می تواند جدا شده و در جریان خون حرکت کند. اگر تکه های پلاکت ها به محل آسیب برسانند ممکن است با هم ترکیب شوند و ه خون ایجاد کنند.
ایجاد لکه های پلاک یا خون می تواند به شدت شریان ها را محدود یا مسدود کند. این گرفتگی، جریان خون غنی از اکسیژن را که به مغز متصل می شود قطع کرده و موجب سکته مغزی می شود.
عوامل اصلی خطر گرفتگی عروق کاروتید که در زیر آورده شده اند، عوامل اصلی خطر بیماری های قلبی عروقی (بیماری عروق کرونر) و بیماری شریان محیطی نیز هستند.
با وجود این بیماری سطح قند خون بدن خیلی بالا است. زیرا بدن انسولین را به اندازه کافی تولید نمی کند یا انسولین را به درستی مصرف نمی کند. افرادی که مبتلا به دیابت هستند، نسبت به افرادی که دیابت ندارند، چهار برابر بیشتر به گرفتگی عروق کاروتید مبتلا می شوند.
افرادی که سابقه خانوادگی آترواسکلروز دارند، بیشتر احتمال دارد که به بیماری شریانی کاروتید مبتلا شوند.
فشار خون بالا به فشاری گفته می شود که به صورت مداوم بیش از ۱۴۰/۹۰ میلی متر جیوه است. اگر دیابت یا بیماری مزمن کلیوی دارید، فشار خون بالای ۱۳۰/۸۰ میلی متر جیوه یا بالاتر پرفشاری تعریف می شود. (میلی متر جیوه واحد مورد استفاده برای اندازه گیری فشار خون است.)
نشستن بیش از حد و عدم انجام فعالیت های هوازی می تواند سایر عوامل خطر گرفتگی عروق کاروتید مانند کلسترول خون، فشار خون بالا، دیابت و اضافه وزن و چاقی را بدتر کند.
سندرم متابولیک نام یک گروه از عوامل خطر است که خطر ابتلا به سکته مغزی و سایر مشکلات مانند دیابت و بیماری قلبی را افزایش می دهد. پنج عامل خطر سندرم متابولیک عبارتند از:
چاقی شکمی
تری گلیسیرید بالا (نوعی از چربی موجود در خون)
کلسترول HDL پایین
فشار خون بالا
قند خون بالا
اگر حداقل سه مورد از این عوامل خطر متابولیک را دارید، یعنی به سندرم متابولیک مبتلا هستید.
یک زن ۲۰ ساله شامل چربی، غدد شیری و ماده ای به نام کولاژن یا کلاژن است (که باعث پیوند بافتها به هم و سفت نگه داشتن می شود). اما به تدریج با بالا رفتن سن، غدد شیری و کولاژن تحلیل رفته و جای خود را به چربی بیشتر می دهد و این چربی اضافی باعث افتادن ها می شود. راهی برای جلوگیری از این روند نیست ولی پوشیدن سینه بندی که زیرش سیم دارد روند افت ها را کند می کند.
اگر وزنتان بالا رفته و هایتان بزرگ شده اند گناه وزن اضافی را به گردن آنها نیندازید. یک جفت سایز یک چهارم A پوند، سایز B نیم پوند، سایز C سه چهارم پوند وD یک پوند وزن دارد.
۳- پوست : پوست ناحیه به خاطر کشیده شدن آن بسیار نازکتر از پوست بقیه بدن است و به همین خاطر سریعتر دچار خشکی می شود. حتما با استفاده از یک کرم سفت کننده ها را مرطوب نگهدارید. این کرمها باعث تحریک کولاژن و الاستین شده و حاوی عنصر ضد اشعه ماوراء بنفش و عنصر رتینول (ضد چروک) هستند. در عین حال از کرمهای مرطوب کننده معمولی مثل وازلین و آکوافور هم غافل نشوید.
تقریبا همه زنها چند تاری مو (بین ۲ تا ۱۵ تار) روی و نوک دارند. قانون کلی این است که هر چه رنگ موی سر و پوست تیره تر باشد، احتمال داشتن مو روی نوک بیشتر است. اگر این موها آزارتان می دهد، می توانید هر چند وقت یک بار موم بیندازید. اما اگر چند تار مو بیشتر نیست، استفاده از موچین راحت تر است. اول با الکل اطراف موها را ضدعفونی کنید. موها را با موچین بردارید و بعد با یک محلول ضد باکتری ماساژ دهید. با این کار یکی دو هفته ای از شر موها خلاص خواهید بود.
اندازه و شکل نوک آدمها با هم تفاوت دارد. جهت آنها هم متفاوت است. نوک می تواند سر بالا، سرپایین، به چپ، یا به راست باشد. حتی جهت نوک دو بعضی از زنها با هم متفاوت است. همه این ها بستگی به نوع رشد هاله تیره دور نوک دارد.
تغییر در میزان هورمونهای بدن باعث تغیر حالت مداوم ها است. در روزهای اول پس از عادت ماهانه به خاطر توازن هورمونها بافت از همیشه نرم تر است. در میانه دوره به خطر هورمون استروژن ها حساستر می شود و بالاخره در هفته قبل از عادت ماهانه به خاطر میزان بالای پروژسترون ها متورم و کمی دردناک می شود. در ای حالت اگر خیلی اذیت می شوید می توانید از یک مسکن استفاده کنید و مصرف چای و قهوه را کم کنید.
اگر نوبت معاینه هایتان رسیده است، بهترین موقع همان هفته اول پس از عادت ماهانه است چون پوست نرمتر است و اگر غده یا رشد غیر عادی وجود داشته باشد تشخیص راحت تر است.
تابحال حدود ۲ میلیون زن در آمریکا هایشان را جراحی پلاستیک کرده اند و هر سال هم ۲۵۰ هزار نفر به این تعداد افزوده می شود. متوسط سن نی که جراحی می شوند ۳۴ است. ۹۰ درصد پس از زایمان این کار را می کنند و اکثرا دو سایز هایشان را بزرگ می کنند. حدود ۶ درصد از کسانی که جراحی می شوند ناراضی هستند و برای دستکاری مجدد یا برداشتن ژلاتین دوباره زیر تیغ می روند.
تقریبا در ۱۰ درصد از موارد ژلاتین تخت می شود یا نشتی می کند و یا باعث چروک شدن می شود و باید جایگزین یا کلا برداشته شود. مشکل دیگر سفت شدن بافت زخم مانند دور ژلاتین است که مستم یک جراحی مجدد است. در ضمن همیشه خطر عفونت و خونریزی پس از جراحی هم هست.
حتی از زیر سینه بند هم امکان آفتاب سوختگی هست. سینه بند فقط به اندازه یک کرم ضد آفتاب با SPF پنج تا هفت عمل می کند. حتما اگر قصد دارید به ساحل دریا بروید یا حمام آفتاب بگیرید از یک کرم ضد آفتاب با SPF حداقل ۱۵ و محافظ ماوراء بنفش (نوع AوB) استفاده کنید وگرنه دچار چروک زود رس و لکه های قهوه ای خواهید شد.
بسیاری از افراد احساس درد و توده بودن در گردن شان را دارند اما هیچ گاه این حس را مهم نمی پندارند.
کیست‌ها و ناهنجاری‌های عروقی به عنوان عوامل مادرزادی ایجاد توده‌های گردنی می باشند؛ غده‌های لنفاوی گردن بر اثر عفونت بزرگ شده، به صورت توده‌هایی در گردن قابل لمس هستند.
توده‌های گردن در هر سنی شیوع دارند و همه بایستی به‌محض احساس توده‌ای در گردن به پزشک متخصص مراجعه کرده، تحت معاینه قرارگیرند.ت
وده‌های گردنی ۳ علت مادرزادی، عفونی و سرطانی دارند.
کیست‌ها و ناهنجاری‌های عروقی به عنوان عوامل مادرزادی ایجاد توده‌های گردنی می باشند و غده‌های لنفاوی گردن بر اثر عفونت بزرگ شده، به صورت توده‌هایی در گردن قابل لمس هستند.
شایع‌ترین علل عفونی ایجاد توده در گردن را لوزه‌ها، دندان‌ها و سینوس‌ها، ابتلا به بیماری سل و توکسوپلاسموز (بیماری عفونی که افراد در معرض تماس با گربه به آن مبتلا می‌شوند) شامل می شوند.
سرطان‌های بدخیم به ۲ صورت اولیه و ثانویه ظهور می‌یابند که نوع اولیه آن شامل سرطان غدد تحت فکی، تیروئید و غدد لنفاوی است.
از سرطان‌های حفره دهان، حنجره، بینی، سینوس‌ها، معده و سرطان نازوفارنکس ـ منطقه بالای حلق ـ به عنوان موارد ثانویه سرطان می باشند.
از کیست ها و ناهنجاری های عروقی به عنوان عوامل مادرزادی ایجاد توده های گردنی نام می برند. در مواردی، غده های لنفاوی گردن بر اثر عفونت بزرگ شده، به صورت توده هایی در گردن قابل لمس هستند. از نظر اندازه، توده های بالاتر از یک سانتیمتر در گردن به بررسی نیاز دارند و در اطفال و سنین بالای ۵۰ سال به دلیل زیاد بودن بدخیمی از اهمیت بیشتری برخوردارند. از سوی دیگر عفونت های گوش، هنوز شایع ترین علل ناشنوایی یا افت شنوایی در کشور به شمار می رود. از سال ها پیش در ایران (به عنوان اولین کشور خاورمیانه) با انجام جراحی های کاشت حون به بخش وسیعی از ناشنوایان مادرزادی کمک شده و هم اینک شاهد نتایج مثبت و قابل قبول این اعمال هستیم به گونه ای که بسیاری از کودکانی که در دهه اخیر با این جراحی تحت عمل قرار گرفته اند، امروز نه تنها در مراکز ناشنوایان نگهداری نمی شوند بلکه همانند هم سن و سالان خود به دبستان، دبیرستان و دانشگاه می روند و گروهی هم از دانشگاه ها در رشته های مختلف فارغ التحصیل شده اند.
شایع ترین علل عفونی ایجاد توده در گردن، لوزه ها، دندان ها، سینوس ها، ابتلا به بیماری سل و توکسوپلاسموز (بیماری عفونی که افراد در معرض تماس با گربه به آن مبتلا می شوند) عنوان می شود. در «دوازدهمین کنگره بین المللی انجمن علمی جراحان گوش، گلو، بینی و سر و گردن ایران» که ۱۰ تا ۱۴ آبان ماه با حضور استادان برجسته رشته گوش، گلو و بینی برگزار شد، موضوع توده های گردنی مورد بحث قرار گرفته و روش های علمی تشخیصی و درمانی آن ارائه شد. دکتر «علیرضا جعفری» دبیر اجرایی این کنگره با هشدار نسبت به جدی گرفتن این توده ها در گردن می گوید: «توده های گردنی در هر سنی شیوع دارند و همه افراد باید در صورت احساس توده در گردن با مراجعه به پزشک متخصص، تحت معاینه قرار گیرند.» معمولاً سرطان های بدخیم به دو صورت اولیه و ثانویه ظهور می کند که نوع اولیه آن شامل سرطان غدد تحت فکی، تیروئید و غدد لنفاوی است. دکتر «جعفری» از سرطان های حفره دهان، حنجره، بینی، سینوس ها، معده و سرطان نازوفارنکس (منطقه بالای حلق) به عنوان موارد ثانویه سرطان نام می برد.
بیماران با بیماریهای سیستم عروقی شامل شریانها ، وریدها و عروق لنفاتیک که نمونه ای از این بیماریها شامل موارد زیر است:
۱- بیماران با درد و سردی در دست یا پا
۲- بیماران مبتلا به واریس
۳- بیماران با ورم در دست یا پا
۴- بیماران با تعریق شدید در دستها
۵- بیماران با گزگز و مور مور شدن انگشتان دست یا پا
۶- بیماران با درد ساق پا هنگام راه رفتن
۷- بیماران دیابتی با تاول یا ضایعه در انگشتان
۸- بیماران با زخم مزمن در دست یا پا
۹- بیماران با کم کاری ( نارسایی ) کلیه جهت کارگذاری کاتتر یا فیستول
۱۰- بیماران با سکته مغزی بدلیل تنگی شریان گردن
۱۱- بیماران با سیاه شدن انگشتان دست یا پا
۱۲- بیماران با توده ( غده ) عروقی
۱۳- بیماران با ضایعات پوستی عروقی مثل ماه گرفتگی
۱۴- بیماران با ادم لنفاوی ( پافیلی )
۱۵- بیماران دچار ه شدن خون در سیاهرگها ( ترومبوز وریدی )
۱۶- بیماران دچار ه شدن خون در سرخرگها ( آمبولی شریانی )
۱۷- بیماران دچارتوده نبض دار ( انوریسم )
۱۸- بیماران با تنگی شریان کلیه
۱۹- بیماران دچار درد شکم بعد از غذاخوردن و لاغری بدلیل تنگی عروق روده
۲۰- بیماران با درد های مبهم لگن هنگام اجابت مزاج یا تماس جنسی ناشی از احتقان وریدهای لگن
فوق تخصص قلب و عروق: درمان بیماریهای قلب و عروق خونی، انجام آنژیوگرافی، اکو و نیز تعیین موارد لازم برای عمل جراحی قلب به این گروه از پزشکان مرتبط است. عملکرد این رشته کاملا همانند رشته تخصصی قلب و عروق است (متخصصین قلب و عروق) که پس از دوره پزشکی عمومی به دست می‌آید. این رشته فلوشیپ‌های متعددی مثل اکوکاردیوگرافی (تصویربرداری از قلب با امواج صوتی)، اینترونشنال کاردیولوژی (ترمیم قلب و عروق از طریق کاتتر)، بیماریهای مادرزادی قلب در بالغین، نارسایی قلب، پیس‌میکر (دستگاه ضربان‌ساز قلب) و. . . . نیز دارد.
نتایج یک آزمایش نشان می‌دهد که بسته شدن عروق تنها از رژیم غذایی ناشی نمی‌شود بلکه باکتری‌های دهان و روده هم در این زمینه نقش دارند.
به گزارش ایسنا، بر اساس این بررسی مولکول‌های چربی موجود در پلاک‌ها که در عروق جمع می‌شوند و خطر حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش می‌دهند از باکتری‌هایی که در دهان و روده وجود دارند نیز ناشی می‌شوند و وجود آنها تنها به نوع خوراکی‌های مصرفی فرد ارتباط ندارد.
متخصصان علوم پزشکی آمریکا اظهار داشتند: این یافته‌ها میتواند توضیح دهد چرا بیماری لثه اغلب با تصلب شرایین مرتبط است؛ بیماری که در آن مولکول‌های چربی، کلسیم، کلسترول و دیگر ترکیب‌های خون، پلاک‌ها را در جداره عروق تشکیل می‌دهند.
با شکل گیری پلاک‌ها، عروق سفت و سخت و باریک شده و در نتیجه جریان خون حامل اکسیژن به اعضا و بافت‌های حیاتی بدن کند میشود. این وضعیت میتواند به حمله قلبی، سکته مغزی و دیگر مشکلات جدی سلامت و حتی مرگ منجر شود.
همچنین سیستم ایمنی نیز در این زمینه نقش دارد. سلول‌های ایمنی می‌توانند به جداره عروق خونی چسبیده و رسوب چربی را تغذیه می‌کنند که این وضعیت به التهاب و سفت شدن ماهیچه‌های نرم دیواره رگ منجر شده و به شکل‌گیری پلاک‌ها کمک می‌کند.
به گزارش مدیکال نیوز تودی، متخصصان این فرض را مطرح کرده‌اند که تجمع مولکول‌های چربی یا لیپیدها که به تصلب شرایین کمک می‌کند از مصرف خوراکی‌های سرشار از چربی و کلسترول ناشی میشود. هر چند شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد که این همه ماجرا نیست و همیشه تنها دلیل بروز این عارضه عروقی رژیم غذایی نیست. به طور مثال برخی از افراد به رغم مصرف خوراکی‌های سرشار از چربی و کلسترول به بیماری قلبی مبتلا نمی‌شوند.
درباره این سایت